Skip to main content

The return

Φεστιβάλ Γρίφων 2025, Καστελλόριζο 

Πάντα το ίδιο συναίσθημα στην αρχή. Οι πολλές ώρες προετοιμασίας για τη μετάβαση μας στο Καστελλόριζο φέρουν ένα συναίσθημα κόπωσης, το οποίο δεν δείχνει να το καλοδέχεται η αδυσώπητη καθημερινότητα στη ζωή ενός εκπαιδευτικού. Για να τα λέμε, όμως, όλα, φέτος ήταν λίγο διαφορετικό. Φέτος ξέραμε τι μας περίμενε στο υπέροχο Καστελλόριζο. Ήταν,βλέπετε, η δεύτερη φορά που το επισκεπτόμασταν μέσα σε δύο χρόνια. Ξέραμε, λοιπόν, ότι την κούραση θα την διαδεχόταν η απόλαυση. 

Πέμπτη προς Παρασκευή στις 3 τα ξημερώματα μπήκαμε στο πλοίο. Την Παρασκευή 17/10 φτάσαμε στο λιμάνι του ακριτικού νησιού. Σε λίγο η Κως θα φάνταζε μακρινή και η εμπειρία του φεστιβάλ γρίφων θα μας παρέσυρε στο δικό της ρυθμό. Και το είχαμε καταλάβει όλοι.



Ακολουθήσαμε το πρόγραμμα του φεστιβάλ.  Ήταν, άλλωστε, πλουσιότατο. 







Και δεν σας κρύβουμε ότι αναμέναμε με ανυπομονησία και τη δική μας συμμετοχή. Την οργανώσαμε, την φροντίσαμε και αδημονούσαμε να τη μοιραστούμε. 


Την Κυριακή, λοιπόν, 19 Οκτωβρίου, λίγο πριν τη λήξη του φεστιβάλ, ήρθε και η σειρά μας! Θα θέλατε να μας δείτε εν δράσει; 


Κλείστε τα μάτια. Φανταστείτε μια πανέμορφη πλατεία δίπλα στην καταγάλανη θάλασσα. Πάνω από την πλατεία αιωρούνται στρογγυλά λαμπάκια. Ναι, σαν σε παραμύθι. Ο κόσμος έχει αρχίζει να γεμίζει τις καρέκλες που έχουν στηθεί σε σειρές. Και τότε, 

  • 33 εκπρόσωποι του 1ου Γυμνασίου Κω φωνάζουν ΓΡΙ -ΦΩΣ
  • Η πλατεία σκοτεινιάζει
  • Τα παιδιά ανάβουν τους φακούς στα κινητά τους
  • Από τα μεγάφωνα ακούγεται η μουσική του Ροζ Πανθηρα
  • Τα παιδιά αλλάζουν θέσεις με το ρυθμό της μουσικής 
  • Φωνάζουν όλα μαζί «Λύσε με αν μπορείς»
  • Τα φώτα επανέρχονται 
  • Και οι 33 ξεχυνόμαστε στην πλατεία
  • Προσκαλούμε τους παρευρισκόμενους να λύσουν τους γρίφους, που είναι τυπωμένοι στην πλάτη της μπλούζας μας
  • Κάθε νικητής κερδίζει ένα στρογγυλό αυτοκόλλητο του γυμνασίου μας 
  • Σε λίγο το 1ο Γυμνάσιο θα βρίσκεται παντού, σε μπλούζες, τσάντες, κινητά, έτοιμο να πάρει μαζί με τους λύτες των γρίφων το δρόμο της επιστροφής

Είχαν πάει όλα περίφημα. Κι εμείς ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι. Γεμάτοι από νέα γνώση, νέες εμπειρίες, νέα συναισθήματα. 



Τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου μπήκαμε στο πλοίο της επιστροφής. Και πάλι, όπως και πέρυσι, είχαμε γίνει μια παρέα. Παίξαμε, γελάσαμε και γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα όσο νύχτωνε και ξημέρωνε στο Παλέρμο 😊


Ήμασταν πλέον έτοιμοι να επιστρέψουμε στην Κω. 




Comments

Popular posts from this blog

Keep Megisti always in your mind

Τις περισσότερες φορές, η ζωή μας επιφυλάσσει πολύτιμες εκπλήξεις, όταν τις περιμένουμε λιγότερο. Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας, άλλωστε, μπορεί να γίνουν τόσο σαρωτικές, ώστε ακόμη και ένα ταξίδι στο Καστελλόριζο στην καρδιά του Οκτώβρη με 19 μαθητές και τέσσερις καθηγήτριες να μη φαντάζει η καλύτερη επιλογή σου. Τεράστιο λάθος.  Το Φεστιβάλ Γρίφων Καστελλορίζου, ύστερα από σειρά επιτυχημένων αλλά και επίπονων διοργανώσεων, έγινε θεσμός κερδίζοντας την αγάπη, εμπιστοσύνη αλλά και το ενδιαφέρον, όχι μόνο της τοπικής κοινωνίας αλλά και όμορων νησιών και άλλων περιοχών της Ελλάδας, αποδεικνύοντας πως ένα μικρό και ακριτικό νησί μπορεί πλέον να δημιουργεί τον δικό του πολιτισμό. Σε αυτό, λοιπόν, το φεστιβάλ επελέγη να συμμετάσχει και το 1ο Γυμνάσιο Κω, λόγω της επιτυχούς υλοποίησης σειράς δράσεων κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά. Το ταξίδι μας ξεκίνησε στις 3 τα ξημερώματα της Παρασκευής 11 Οκτωβρίου στο λιμάνι της Κω. Μικροί και μεγάλοι, με εμφανή την κόπωση, λόγω της ώρας, α...

Πάμε σινεμά;

Άλλη μια χρονιά Κινηματογραφικής Λέσχης, η 14η, ολοκληρώθηκε και φέτος. Σεμνά και ταπεινά κλείνει ένας ακόμη κύκλος παρουσίας των παιδιών τις Κυριακές στο σχολείο. Απίστευτο δεν είναι;  Εκτός του σχολικού ωραρίου, μαθητές και καθηγητές ανανεώνουμε το ραντεβού μας κάθε δεύτερη Κυριακή στο φιλόξενο χώρο της βιβλιοθήκης μας και απολαμβάνουμε μαζί κινηματογραφικά πονήματα διαφορετικά από εκείνα που θα επέλεγαν σε πρώτο χρόνο οι μαθητές μας. Χέρι-χέρι, μικροί και μεγάλοι αφηνόμαστε στη μαγεία της μεγάλης οθόνης και ταξιδεύουμε παρέα σε άλλους κόσμους, αποκτούμε διαφορετική ματιά, νέα μουσικά ακούσματα και γινόμαστε για λίγο θεατές στις ζωές των άλλων. Άλλες φορές νιώθουμε την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε την πυξίδα μας στη ζωή, ενώ άλλες φορές γεννιέται αυτό το υπέροχο αίσθημα ευγνωμοσύνης για όλα όσα απολαμβάνουμε στη ζωή μας.  Οι εικόνες από μόνες τους δεν μπορούν να μεταφέρουν τη μαγεία της κάθε κινηματογραφικής ταινίας, ωστόσο, δεν μπορούμε να μη ξεχωρίσουμε κάποιες από εκείνε...